ในช่วงแรกแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เป็นฝ่ายครองเกมไว้ได้แทบทั้งหมด กึ่งๆจะเป็นบอลวันเวย์ ทีมเยือนอัสตานาแทบจะไม่มีโอกาสสวนขึ้นมาได้ลุ้นทำประตูบ้างเลย สามแนวรุกของแมนยูที่ลงเล่น ทุกคนยังอยู่ในช่วงวัยรุ่น สามารถโชว์ให้เห็นถึงศักยภาพในตัว ดูวูบวาบเล่นกันสนุก แต่ประสิทธิภาพยังคงต้องพัฒนากันต่อ
การบุกของแมนยู เน้นการเข้าทำจากด้านข้าง คล้ายๆกับตอนที่โอเล่ กุนนาร์ โซลชาร์เข้ามาคุมทีมใหม่ๆ ยิ่งโดยเฉพาะดิโอโก้ ดาโลต์ที่เด่นเป็นพิเศษ มีโอกาสได้เติมขึ้นไปครอสเข้าเขตโทษอยู่หลายหน แต่ก็ตรงบ้างไม่ตรงบ้าง และยังเห็นได้ว่ามาร์คัส แรชฟอร์ด โดดเดี่ยวเกินไปในกรอบเขตโทษ ทาฮิธ ชอง ฉีกออกไปยืนด้านข้างมากเกินไป ส่วนเมสัน กรีนวู้ดมีสลับเข้ามายืนในกรอบบ้างเป็นระยะ
กองกลางของแมนยู นอกจากเฟร็ดแล้ว คนอื่นๆดูเงียบๆ มาติชเองก็ดูช้าและทำพลาดในหลายจังหวะกับทีมระดับนี้ คงดูไม่จืดหากต้องลงเล่นในเกมที่มีระดับการแข่งขันที่สูงกว่านี้ อังเคล โกเมส ก็ยังเป็นดาวรุ่งที่ต้องบ่มเพาะกันต่อไป ในครึ่งแรกเห็นพยายามเติมเข้ากรอบเขตโทษอยู่บ่อยครั้ง แต่เนื่องจากเจ้าหนูนี่รูปร่างเล็ก หากหวังจะช่วยเพิ่มโอกาสทำสกอร์จากลูกครอส คงต้องหวังให้จังหวะลงตัวจริงๆถึงจะได้ ส่วนเกมรับถือว่าสอบผ่าน ช่วยกันไล่ ยิ่งในรายของ ฟิล โจนส์ ที่พยายามพิสูจน์ตัวเอง จะมีโดนสวนมาบ้างทางดาโลต์ที่เติมเกมบุกสูงมาก เหมือนเป็นปีกอีกคน ช่วยกันซ้อนได้ดีจนจบครึ่งแรก
แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มีโอกาสใกล้เคียงได้ประตูหลายครั้งเหมือนกัน แต่ขาดความเฉียบคม โดยเฉพาะตัวแรชฟอร์ดเอง อาจจะเหมาะกับการยืนด้านข้างแล้วหุบเข้าในมากกว่า ดูการมายืนเป็นกองหน้าตัวเป้าแล้วไม่สามารถแสดงศักยภาพได้เท่าที่ควร ถ้าเทียบกับโอกาสที่ได้ยิงแต่ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นสกอร์ได้เลย ควรจะต้องหานักเตะที่พร้อมจะเปลี่ยนโอกาสเป็นประตูได้ชัดเจนมาเติมเต็มในตำแหน่งนี้มากกว่า จบครึ่งแรก เสมอกันอยู่ 0-0
ครึ่งหลังรูปเกมก็ยังทรงเดิมกับในครึ่งแรก แต่แมนยู เริ่มโยกมาร์คัส แรชฟอร์ด มาขึ้นเกมทางด้านซ้าย ทำให้สามารถทะลุทะลวงได้ดีขึ้น แต่ปัญหาการยิงทิ้งยิงขว้างยังมีอยู่เหมือนเดิม แม้จะมีโอกาสใกล้เคียงเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาอยู่บ้าง แต่ก็ยังเปลี่ยนเป็นสกอร์ไม่ได้ ยิ่งเทียบกับโอกาสที่มีถือว่าล้มเหลวโดยสิ้นเชิง แต่แล้วแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มาได้ประตูขึ้นนำจนได้ ในนาทีที่ 73 จากจังหวะโชว์ลากเลื้อยแล้วล็อคเข้าขวาของเจ้าหนูเมสัน กรีนวู้ด ซึ่งเป็นประตูแรกในทีมชุดใหญ่ของเจ้าตัวในวัย 17 ปีกว่าๆอีกด้วย เวลาที่เหลือแมนยูเองพยายามบุกเอาประตูเพิ่ม แต่ก็ได้แค่เฉียดไปเฉียดมา จบเกมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เปิดบ้านเอาชนะ อัสตานา ไปได้ 1-0
ถือว่าเป็นโจทย์ใหญ่ที่โอเล่ กุนนาร์ โซลชาร์ กุนซือปีศาจแดงจะต้องปวดหัวไม่แพ้ปัญหานักเตะบาดเจ็บ นั่นก็คือการเพิ่มความเฉียบคมในจังหวะสุดท้าย เพราะหากย้อนดูในฤดูกาลนี้ ทุกนัดที่แมนยูลงเล่นยกเว้นนัดชนะเชลซีในเกมเปิดฤดูกาล ยิงได้เพียงนัดละหนึ่งประตูเท่านั้น ผมมองว่าภาพที่พลพรรคปีศาจแดงสามารถเปิดบ้านเอาชนะเชลซีไป 4-0 มันเป็นเพียงภาพลวงตา เพราะในนัดนั้นทีมที่มีโอกาสจบสกอร์ได้ชัดเจนกว่าคือฝั่งเชลซีที่ชนเสาบ้าง คานบ้าง เฉี่ยวนั่นเฉียวนี่บ้าง จนช่วงท้ายเกมต้องเปิดเกมรุกเต็มสูบ จนเป็นที่มาของการโดนสวนกลับแล้วมีประตู 2 3 4 ตามมา ที่สำคัญในเกมนั้น ลูกแรกที่ได้ก็มาจากลูกจุดโทษ ทำให้เห็นว่าถึงตรงนี้ เกมรุกของแมนยูโดยเฉพาะการจบสกอร์ มีปัญหาจริงๆ หากยังต้องการลุ้นเกาะกลุ่มอันดับ 4 เพื่อคว้าตั๋วไปเล่นยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีกในฤดูกาลหน้า คงจะต้องแก้ไขโดยด่วนที่สุด อย่างในนัดนี้หากไม่ได้เด็กอายุ 17 คงขายขี้หน้าน่าดูเลย